நனையாப் பக்கங்கள்

அம்மா சொல்லும் பேய்க்கதைகளில்

அலறவைத்துவிடும் நடுச் சாமங்களில்,

"அம்மா அண்ணன் மோன்டுட்டான்

பாவாடையில மூத்திற நாத்தமென்று"

காலை எழுகையில்

தங்கச்சி சத்தம்போட்டு கூப்பாடுபோடுவா ,

சும்மா இருக்கமாட்டாள்

 கேதாற வீட்டுக்குப் போயிட்டு வந்த அம்மா,

பிணமாகிப்போன பக்கத்துத்தெரு

பெரியாத்தாவக் கட்டிப் பிடித்து

மூக்குச்சளியை முந்தானையில் நனைத்து

அழுதுவிட்டு வந்த அன்றிரவு ,

உணவுண்ட பின் நிலா முற்றக் கதையிலே

இறந்த பெரியாத்தா நினைவைப்

பேசுறதக் கேட்ட இரவு தினத்தில்

நனைய ஆரம்பித்திடும் மூத்திர இரவு,

அப்படி பல நடக்கும் ,

இப்ப கார்ட்டூனுக்குள் மையம் கொள்கிறது

மழலை இதயம்,

அம்மா சேலை, அப்பா வேட்டி நனைத்து

காலையில் திட்டிக்கொண்டே

கசக்கிய காலம் பொற்காலம் தானே,

நனையா பக்கங்கள்

நெஞ்சில் ஏராளம்தானே எல்லோருக்கும்,